Pasamos da promesa do pleno emprego nas últimas eleccións, e de "o peor xa pasou" e dos "brotes verdes" aos anuncios de prolongar a idade de xubilación aos 67 anos, ampliar o período de cálculo das pensións, recortar en 50.000 millóns de euros o gasto público e comezar a negociar unha nova reforma laboral que, no medio de moitas imprecisións aínda, preanuncia, entre outros o abaratamento do despedimento e a baixada xeral de salarios.
Falan de "Diálogo" e "paz social" mentres descargan un auténtico paquete de medidas de guerra contra os traballadores (baixas salariais, reforma das pensións, reforma laboral, privatización dos servizos públicos, subida do IVE...). Por que este xiro?, porque con 4,5 millóns de parados/as (segundo a EPA) e un déficit público do 11,4%, había, di o Goberno, que "mandar sinais aos mercados financeiros" e evitar así o camiño de Grecia e a pantasma da suspensión de pagos.
Son as medidas propias dun Goberno dos banqueiros e a patronal, por iso as medidas son aplaudidas polo Fondo Monetario Internacional, a CEOE e os Emilio Botín e compañía, que instan ao Goberno a "aplicalas xa".
NON á xubilación aos 67 anos PORQUE É UNHA VERGOÑA PARA Os MAIORES, UN REVÉS Aos PARADOS E UN Portazo @s XÓVENES.
Se hai 4,5 millóns de parados, se o 40% d@s moz@s está en paro e resulta unha quimeira atopar emprego cumpridos os 50 anos Que sentido ten prolongar a idade de xubilación? Debería ser ao revés, reducir a idade de xubilación a 60 anos para dar o merecido descanso aos que levan toda unha vida traballando, para que eses postos ocúpenos traballadores desempregados, e para abrir paso aos\/as novos.
A medida anunciada polo Goberno só se explica porque está pensada para os "investidores", para favorecer o gran negocio das pensións privadas á conta de empobrecer á gran maioría.
No medio do rexeitamento social á medida, o Goberno e a patronal alegan que xa hai preto de 9 millóns de pensionistas, que chegarán a 10,1 millóns no 2020 e de seguir así non haberá diñeiro para pagar as pensións. Ese argumento só é crible baixo a lóxica capitalista de facer de todo un negocio, incluídas as necesidades humanas máis elementais. Fóra desa lóxica capitalista por que non vai ver diñeiro para as pensións?
Ata 1995, data dos Pactos de Toledo, que subscriben a totalidade dos Grupos Parlamentarios, coas chamadas cotizacións sociais viña financiando non só as Pensións, senón tamén a Sanidade Pública. Este Pacto supón unha importante modificación nas contas do Sistema Público de Pensións, que pasa a rexistrar uns importantes superávit, que permitiu no seu momento ao Goberno do PP unha substancial rebaixa das cotizacións que foron directamente a incrementar os beneficios empresariais e que iniciou o camiño de converter as pensións nun negocio vía os fondos privados de pensións aos que ademais se lles fixeron fortes deducións fiscais e convertéronse así nun dos instrumentos do investimento especulativo que nos levou onde estamos agora.
Para os banqueiros, os militares, a Igrexa, a casa Real si hai diñeiro e para as pensións non?: a xubilación é un dereito e o Sistema Público de Pensións ten plena viabilidade económica, agora e no futuro e esta Reforma é un ataque ideolóxico, innecesario economicamente, para favorecer ao capital financeiro e que de ningún xeito debe acabar derivando nunha nova rebaixa das chamadas cotizacións sociais.
NON á reforma laboral DO ABARATAMENTO DO DESPEDIMENTO E A BAIXADA DE SALARIOS
No medio do descontento social xerado polo anuncio da reforma das pensións e buscando a complicidade dos chamados "axentes sociais", o goberno Zapatero anunciou as propostas para a nova reforma laboral. A CEOE declarou que o documento "vai na boa dirección" e os dirixentes de CCOO e UXT mostráronse satisfeitos porque é "flexible e discutible".
O Goberno xustifica as propostas en nome da "creación de emprego" mentres declara unha e outra vez que "non haberá perda de dereitos" que "non se reducen as indemnizacións por despedimento".
Pero unha vez máis faltan á verdade para intentar esconder os verdadeiros obxectivos desta reforma: a baixada xeral de salarios, o abaratamento do despedimento e acentuar a precarización laboral.
Din que a reforma faise para crear emprego, pero ninguén atopará no texto presentado un só indicio de cantos postos de traballo, cando e onde vanse crear. Peor aínda, o recorte do gasto público ten como unha das súas primeiras consecuencias a redución do emprego público.
Falan de crear emprego cando van amortizar os postos de traballo que van quedando vacantes na administración pública.
Cada vez que falan de reformar as leis para crear emprego ¡comezan polos despedimentos! A súa proposta de incentivar o "contrato de fomento da contratación indefinida" que rebaixa a indemnización a 33 días por ano, que é senón unha forma de encubrir o abaratamento dos despedimentos? Peor aínda, o texto apunta a necesidade de reconducir o despedimento para facer maior uso das "causas obxectivas" o que facilita os despedimentos e reduce a indemnización a 20 días por ano traballado.
Outra das medidas pretende "incentivar" o contrato a tempo parcial en dúas modalidades: con fixación de horario e con flexibilidade na organización da xornada. Reducir a xornada de traballo reducindo o salario que é senón unha redución xeral dos salarios? Nun país que non chegamos nin a mileuristas quen vai vivir con salarios de 450 ó 500 euros? E ademais, pretenden que a xornada quede a libre disposición do empresario para "adaptala ás variacións do proceso produtivo".
¡Queren máis precariedade!
Reducir a xornada é a medida chave para repartir o traballo e combater así o desemprego, esa é unha bandeira pola que vimos avogando durante anos desde o sindicalismo de clase. Pero nós dicimos: sen redución do salario. Coa nosa proposta repártese o traballo e a crise recae nos verdadeiros responsables, os capitalistas. Coa proposta do Goberno non se combate o paro nin se reparte o traballo, redúcense á metade os salarios e repártese a miseria.
Queren, entre outras cousas, abrir sectores como a construción, a administración pública ou a sanidade ás ETTs converténdoas ademais en "entidades colaboradoras" dos Servizos Públicos de Emprego. O Goberno tamén quere entregar ás Mutuas patronais o control das baixas por enfermidade, que tratan como "absentismo laboral".
Estamos pois moi lonxe dunha Reforma suave. Por iso opinamos que os dirixentes de CCOO e UXT non teñen dereito algún a negociar este novo latrocinio, máxime cando esta reforma dáse mentres se propón a subida da idade de xubilación aos 67 anos.
Toxo e Méndez, pola contra, remarcaron que queren "separar" a negociación da reforma laboral da das pensións, coma se non estivesen estreitamente relacionadas, coma se non formasen parte dun mesmo paquetazo contra os traballadores.
Goberno e patronal falan de paz social pero nos declararon a guerra aos traballadores, esa é a súa receita para "saír da crise". As organizacións abaixo asinantes estamos convencidos de que o descontento social vai en aumento e que os traballadores podemos botar atrás ambas as reformas e abrir un escenario de loita por verdadeiras medidas contra o paro e a crise. Por iso chamamos desde aquí a todos os traballadores/as, aos Comités de Empresa e as Seccións sindicais, ás organizacións sociais e políticas da clase obreira, a unir todas as forzas para facer fronte unitariamente ao plan do Goberno e a patronal e botar abaixo as súas reformas preparando as condicións para unha folga xeral.
Sumarvos ao movemento para pararlles os pés cunha gran mobilización, enviando un correo a: csm@nodo50.org
CONVOCAN:
Coordinadora Sindical de Madrid (CSM), Alternativa Sindical de Traballadores. (AST), Sindicato Autónomo de Traballadores Casa da Moeda Nova Plataforma (SATNP), Sindicato Unitario (O seu), Comisión de Traballadores Asemblearios (CTA) e Plataforma Sindical (PS) (EMT), Colectivo Obreiro Popular de Roca (COP), Sindicato Unificado Independente de Traballadores do Hotel Meliá Castela (SUIT) e Plataforma Sindical Independente de Blas&cia, S.A. (PSI); Coordinadora Sindical de Clase (CSM, CSU Extremadura, CTA Andalucía, TU Valladolid); Comisions de Base (CoBas); Centro Social Okupado La Traba; Comité de Empresa de UPS de Vallecas; Corrente Vermella; Partido Comunista dos Pobos de España (PCPE); Partido dos Traballadores de España (PTE); Sindicato Asembleario da Sanidade (SAS); Solidaridade Obreira (SO); Unión Proletaria; Estat Valencià; Iniciativa Comunista, Esquerda Castelá, Coordenadora Antifascista de Madrid, Sindicato da Elevación, CGT Madrid, CGT Castilla La Mancha, CGT Extremadura, Sindicato Unitario de Catalunya, Sindicato Ferroviario, Jubiqué, Colectivo de Xóvenes Comunistas…
Falan de "Diálogo" e "paz social" mentres descargan un auténtico paquete de medidas de guerra contra os traballadores (baixas salariais, reforma das pensións, reforma laboral, privatización dos servizos públicos, subida do IVE...). Por que este xiro?, porque con 4,5 millóns de parados/as (segundo a EPA) e un déficit público do 11,4%, había, di o Goberno, que "mandar sinais aos mercados financeiros" e evitar así o camiño de Grecia e a pantasma da suspensión de pagos.
Son as medidas propias dun Goberno dos banqueiros e a patronal, por iso as medidas son aplaudidas polo Fondo Monetario Internacional, a CEOE e os Emilio Botín e compañía, que instan ao Goberno a "aplicalas xa".
NON á xubilación aos 67 anos PORQUE É UNHA VERGOÑA PARA Os MAIORES, UN REVÉS Aos PARADOS E UN Portazo @s XÓVENES.
Se hai 4,5 millóns de parados, se o 40% d@s moz@s está en paro e resulta unha quimeira atopar emprego cumpridos os 50 anos Que sentido ten prolongar a idade de xubilación? Debería ser ao revés, reducir a idade de xubilación a 60 anos para dar o merecido descanso aos que levan toda unha vida traballando, para que eses postos ocúpenos traballadores desempregados, e para abrir paso aos\/as novos.
A medida anunciada polo Goberno só se explica porque está pensada para os "investidores", para favorecer o gran negocio das pensións privadas á conta de empobrecer á gran maioría.
No medio do rexeitamento social á medida, o Goberno e a patronal alegan que xa hai preto de 9 millóns de pensionistas, que chegarán a 10,1 millóns no 2020 e de seguir así non haberá diñeiro para pagar as pensións. Ese argumento só é crible baixo a lóxica capitalista de facer de todo un negocio, incluídas as necesidades humanas máis elementais. Fóra desa lóxica capitalista por que non vai ver diñeiro para as pensións?
Ata 1995, data dos Pactos de Toledo, que subscriben a totalidade dos Grupos Parlamentarios, coas chamadas cotizacións sociais viña financiando non só as Pensións, senón tamén a Sanidade Pública. Este Pacto supón unha importante modificación nas contas do Sistema Público de Pensións, que pasa a rexistrar uns importantes superávit, que permitiu no seu momento ao Goberno do PP unha substancial rebaixa das cotizacións que foron directamente a incrementar os beneficios empresariais e que iniciou o camiño de converter as pensións nun negocio vía os fondos privados de pensións aos que ademais se lles fixeron fortes deducións fiscais e convertéronse así nun dos instrumentos do investimento especulativo que nos levou onde estamos agora.
Para os banqueiros, os militares, a Igrexa, a casa Real si hai diñeiro e para as pensións non?: a xubilación é un dereito e o Sistema Público de Pensións ten plena viabilidade económica, agora e no futuro e esta Reforma é un ataque ideolóxico, innecesario economicamente, para favorecer ao capital financeiro e que de ningún xeito debe acabar derivando nunha nova rebaixa das chamadas cotizacións sociais.
NON á reforma laboral DO ABARATAMENTO DO DESPEDIMENTO E A BAIXADA DE SALARIOS
No medio do descontento social xerado polo anuncio da reforma das pensións e buscando a complicidade dos chamados "axentes sociais", o goberno Zapatero anunciou as propostas para a nova reforma laboral. A CEOE declarou que o documento "vai na boa dirección" e os dirixentes de CCOO e UXT mostráronse satisfeitos porque é "flexible e discutible".
O Goberno xustifica as propostas en nome da "creación de emprego" mentres declara unha e outra vez que "non haberá perda de dereitos" que "non se reducen as indemnizacións por despedimento".
Pero unha vez máis faltan á verdade para intentar esconder os verdadeiros obxectivos desta reforma: a baixada xeral de salarios, o abaratamento do despedimento e acentuar a precarización laboral.
Din que a reforma faise para crear emprego, pero ninguén atopará no texto presentado un só indicio de cantos postos de traballo, cando e onde vanse crear. Peor aínda, o recorte do gasto público ten como unha das súas primeiras consecuencias a redución do emprego público.
Falan de crear emprego cando van amortizar os postos de traballo que van quedando vacantes na administración pública.
Cada vez que falan de reformar as leis para crear emprego ¡comezan polos despedimentos! A súa proposta de incentivar o "contrato de fomento da contratación indefinida" que rebaixa a indemnización a 33 días por ano, que é senón unha forma de encubrir o abaratamento dos despedimentos? Peor aínda, o texto apunta a necesidade de reconducir o despedimento para facer maior uso das "causas obxectivas" o que facilita os despedimentos e reduce a indemnización a 20 días por ano traballado.
Outra das medidas pretende "incentivar" o contrato a tempo parcial en dúas modalidades: con fixación de horario e con flexibilidade na organización da xornada. Reducir a xornada de traballo reducindo o salario que é senón unha redución xeral dos salarios? Nun país que non chegamos nin a mileuristas quen vai vivir con salarios de 450 ó 500 euros? E ademais, pretenden que a xornada quede a libre disposición do empresario para "adaptala ás variacións do proceso produtivo".
¡Queren máis precariedade!
Reducir a xornada é a medida chave para repartir o traballo e combater así o desemprego, esa é unha bandeira pola que vimos avogando durante anos desde o sindicalismo de clase. Pero nós dicimos: sen redución do salario. Coa nosa proposta repártese o traballo e a crise recae nos verdadeiros responsables, os capitalistas. Coa proposta do Goberno non se combate o paro nin se reparte o traballo, redúcense á metade os salarios e repártese a miseria.
Queren, entre outras cousas, abrir sectores como a construción, a administración pública ou a sanidade ás ETTs converténdoas ademais en "entidades colaboradoras" dos Servizos Públicos de Emprego. O Goberno tamén quere entregar ás Mutuas patronais o control das baixas por enfermidade, que tratan como "absentismo laboral".
Estamos pois moi lonxe dunha Reforma suave. Por iso opinamos que os dirixentes de CCOO e UXT non teñen dereito algún a negociar este novo latrocinio, máxime cando esta reforma dáse mentres se propón a subida da idade de xubilación aos 67 anos.
Toxo e Méndez, pola contra, remarcaron que queren "separar" a negociación da reforma laboral da das pensións, coma se non estivesen estreitamente relacionadas, coma se non formasen parte dun mesmo paquetazo contra os traballadores.
Goberno e patronal falan de paz social pero nos declararon a guerra aos traballadores, esa é a súa receita para "saír da crise". As organizacións abaixo asinantes estamos convencidos de que o descontento social vai en aumento e que os traballadores podemos botar atrás ambas as reformas e abrir un escenario de loita por verdadeiras medidas contra o paro e a crise. Por iso chamamos desde aquí a todos os traballadores/as, aos Comités de Empresa e as Seccións sindicais, ás organizacións sociais e políticas da clase obreira, a unir todas as forzas para facer fronte unitariamente ao plan do Goberno e a patronal e botar abaixo as súas reformas preparando as condicións para unha folga xeral.
Sumarvos ao movemento para pararlles os pés cunha gran mobilización, enviando un correo a: csm@nodo50.org
CONVOCAN:
Coordinadora Sindical de Madrid (CSM), Alternativa Sindical de Traballadores. (AST), Sindicato Autónomo de Traballadores Casa da Moeda Nova Plataforma (SATNP), Sindicato Unitario (O seu), Comisión de Traballadores Asemblearios (CTA) e Plataforma Sindical (PS) (EMT), Colectivo Obreiro Popular de Roca (COP), Sindicato Unificado Independente de Traballadores do Hotel Meliá Castela (SUIT) e Plataforma Sindical Independente de Blas&cia, S.A. (PSI); Coordinadora Sindical de Clase (CSM, CSU Extremadura, CTA Andalucía, TU Valladolid); Comisions de Base (CoBas); Centro Social Okupado La Traba; Comité de Empresa de UPS de Vallecas; Corrente Vermella; Partido Comunista dos Pobos de España (PCPE); Partido dos Traballadores de España (PTE); Sindicato Asembleario da Sanidade (SAS); Solidaridade Obreira (SO); Unión Proletaria; Estat Valencià; Iniciativa Comunista, Esquerda Castelá, Coordenadora Antifascista de Madrid, Sindicato da Elevación, CGT Madrid, CGT Castilla La Mancha, CGT Extremadura, Sindicato Unitario de Catalunya, Sindicato Ferroviario, Jubiqué, Colectivo de Xóvenes Comunistas…