E CÓMO, SE NON?!
“Os compañeiros/as da CGTP recollen sinaturas nas fábricas portuguesas da BA, en solidariedade co persoal da Vidreira de Xinzo.
Dende o domingo pola noite, o persoal da Vidreira de Xinzo está desenvolvendo a sétima xornada de folga de 32 horas na fábrica, que novamente contou cun apoio masivo”.
Difundir novas como ista aparecida en Avantar é sempre agradabel, pero é máis ca iso. Son leccións de intelixencia de clase que debemos de compartir e sobre as que compre reflexionar coleitivamente e sen tregua.
Está moi escoitado xa aquelo de que mentres a patronal e a reación saben unirse contra da clase obreira, nós imos moito mais lentos nesa asignatura.
Pois ben, é responsabilidade de cada traballador e cada traballadora, de cada cadro sindical, a todos os niveis, loitar sen descanso pola confluencia das loitas sindicais nunha única e poderosa corrente mundial que poña en retroceso ao inimigo de clase. Internacionalismo ou derrota.
Non se trata dunha expresión de impaciencia. Limitámonos a observar os feitos e a súa lóxica implacábel.
Cada un e cada unnha de nós debe de levar adiante isa iniciativa dende o seu posto, sempre para adiante. Todo descoido desa prioridade é un lento (xa non tan lento!) suicidio de clase.
Cada un e cada unnha de nós debe de levar adiante isa iniciativa dende o seu posto, sempre para adiante. Todo descoido desa prioridade é un lento (xa non tan lento!) suicidio de clase.
“É marabilloso e para tirar o sombreiro o comportamento dos compañeiros e compañeiras portugueses da CGTP e das fábricas da BA..;.é por iso que nós (os operarios/as da Vidreira de Xinzo) tamén somos da CGTP-IN”.