ASINA E DIFUNDE: NON AO XUIZO CONTRA TRES MILITANTES COMUNISTAS

http://www.pcpe.es/formulario2010/index.php ------------------------------------------------------- detailpage

quinta-feira, 30 de outubro de 2008

MITIN

SÁBADO 8 DE NOVEMBRO, ÁS 19.30, NA GALERÍA SARGADELOS DE VIGO
@S COMUNISTAS FRONTE Á CRISE
ORGANIZA: COMUNISTAS DA GALIZA P.C.P.E
INTERVIRÁN:
TERESA PANTOJA, MEMBRO DO COMITÉ CENTRAL DO PCPE E PERSOA DE RECOÑECIDO LABOR ANTIIMPERIALISTA
JUAN NOGUEIRA, DIRIXENTE COMUNISTA XUVENIL, MEMBRO DO COMITÉ CENTRAL DOS COLECTIVOS DE XÓVENES COMUNISTAS

TELEFONICA DESPEDIMENTOS E REPRESIÓN SINDICAL


OS CATRO DO NAVAL SON MOITOS MAIS DE CATRO.







En máis de 7000 calculábase hoxe, 6 de novembro, a presencia obreira nas rúas de Vigo. Respostaban ao chamado a parar e manifestarse en solidariedade cos traballadores do naval Emilio Docampo, Daniel Cascallar, Ivan Piñeiro e Xosé García. (A fiscalía pide para eles catro anos de cadea e elevadas multas pola súa participacion na folga de 2007).


A criminalización da defensa e do propio exercicio dos dereitos consagrados formalmente amosa a grande hipocresía do sistema capitalista. ¡¡¡A folga fíxose polo cumprimento do convenio!!! ¿Non é un grande cinismo penalizar a quen coas suas accións lembraran á patronal pagar o que debía?


Claro que no fondo trátase de decirnos a tod@s @s explotad@s: mirádevos nise espello: ahí tedes o que se conquire enfrontándose.

Pero é ao revés: son Emilio, Daniel, Iván e Xosé quen poden mirarse no espello multiplicador dos 7000 que hoxe se manifestaron, e que han de ser mais e mais, e non só do naval.É necesario.

comunistas da galiza P.C.P.E.

CHARLA. ASOCIACION FRANCISCO VILLAMIL


O día 7 de novembro, venres
as 19,30 h.
na Casa do Libro de Vigo

CONFERENCIA DE
BETSY ANAYA CRUZ

Profesora do Centro de Estudios da Economía Cubana, La Habana.

'Os novos retos da economía cubana'

Presentará Iago Santos, profesor da Universidade de Vigo

Organiza: Asociación de amizade Galego-Cubana 'Francisco Villamil'

FOLGA 6 DE NOVEMBRO

cut informa


Día 6 de novembro, paro de todo o Sector Naval en solidariedade cos catro compañeiros procesados

FOLGA 6 DE NOVEMBRO

laboral


CIG CONVOCA



MANIFESTACION O 3 DE NOVEMBRO AS 20, VIGO.POLA DEFENSA DO EMPREGO NA AUTOMOCIÓN



CIG INFORMA

Os mandamais da Caixa Galicia súbense os salarios un 69% neste 3 anos, e a Consellería de Economía fai a vista gorda. Reconversión, bancarización encuberta e pelotazo, comenta a CIG



Folga o 3 de Novembro contra a represión sindical en Lorenzo Froiz, esta vez sanción con intencións intimidatorias contra a compañeira Lucía Freire presidenta do Comité de Empresa. Meter medo para que non nos organicemos e así facernos pagar o pato da crise comenta a CIG



Despedimento e maltrato da traballadora subcontratada de DAPOR da carnicería Hiperxel na Area Central de Santiago, por reivindicar melloras laborais e cumplimento do convenio en canto a horarios, seguridade, etc. Eses ilegais, multados pola Inspección de Traballo, pecharona na oficina e fixerona obxecto de ameazas e coaccións para obrigala a asinar a liquidación.CIG chama ao boicot: NON MERQUEDES EN HIPERXEL.



FAURECIA auxiliar da Citroen, mobilízase outra vez diante da Delegación de Traballo. Contra o ERE e acomplicidade institucional da Inspección de Traballo e a Consellería. ERE con 9.000.000 de euros de beneficio no último exercicio?!!



CUT INFORMA



6 DE NOVEMBRO folga do Naval en solidariedade cos traballadores Emilio, Daniel, Iván e Xosé, detidos na última Folga, para quen piden 4 anos e pago de danos, co obxeto de escarmentar ao sector e acojonar cara a negociación do convenio. Serán xulgados no Xulgado do Penal nº 1 de Vigo o 6 de Novembro ás 10 da mañán. Acudamos ao Xulgado.











PRIVATIZACIÓN DA SANIDADE



REPRODUCIMOS O COMUNICADO DE PRENSA DO COLECTIVO NACIONALISTA DE MARÍN --
http://colectivonacionalista.wordpress.com
http://cnmarin.com.sapo.pt

AOS MEIOS DE COMUNICACIÓN

A Consellaría de Sanidade privatiza o servizo de citas previas do Sergas.

Desde o Colectivo Nacionalista queremos denunciar a privatización do servizo de cita previa do Sergas. A Consellaría de Sanidade enviounos unha carta a todos os cidadáns onde nos comunicaba que temos que chamar a un 902 para pedir cita para o médico de atención primaria.

Consideramos lamentábel que un goberno denominado progresista privatice desta forma un servizo público e obrigue a todos os usuarios da sanidade pública a pagar máis por realizar unha chamada pedindo cita. Ademais, esta centralización do servizo supón poñer os datos sanitarios dos galegos e galegas en mans dunha empresa privada, o que nos parece lamentábel.

Máis grave é que as persoas que máis empregan o teléfono para pedir cita son as persoas maiores que viven en zonas lonxe do centro de saúde, que non poden pedila por internet e son as que menos recursos teñen. Temos que lembrarlle á conselleira que Galiza ten as pensións de xubilación máis baixas do estado.

Esta nova situación está provocando un empeoramento da atención e das citas previas, xa que despois de chamar a este número 902, onde non teñen constancia da realidade dos centros de saúde e estar ao telefono dándolle cartos ao Sergas, os usuarios son derivados aos centros de saúde. Desta forma cando antes se facía unha chamada, agora fanse dúas.

A chamada a este número ten un custe que ten que asumir o usuario, e aqueles que teñan tarifa plana teñen que engadir un custe a maiores que terían aforrado. O Sergas vai facer negocio a conta nosa e a favorecer a unha empresa privada en detrimento dos traballadores da sanidade pública galega coa segura precarización dos postos de traballo.

Os que tanto criticaron ao anterior goberno continúan polo mesmo camiño privatizador e precarizador da sanidade pública. Demandamos que volva a xestión pública a este servizo e animamos á presentación de reclamacións pola atención deficiente, o incremento do custe e a privatización das citas previas.

De todas formas como os 902 teñen un número normal asociado, as persoas que queiran usar este servizo sen un maior custe poden chamar ao 986806350.

Marín, 30 de outubro de 2008.

Asdo.: Francisco Currás Domínguez

GRAZAS AOS E AS COMPAÑEIRAS DO COLECTIVO NACIONALISTA DE MARÍN POR FACER PÚBLICA ESTA IMPORTANTE NOTICIA.

SEMELLANTE "DETALLE" ENCAIXA COERENTEMENTE NAS DISPOSICIÓNS PRIVATIZADORAS DA UNIÓN EUROPEA DO CAPITAL E A GUERRA. ESTAS NOS SON IMPOSTAS A TRAVÉS DA IMPOSICIÓN SEN REFERENDO DO SINISTRO TRATADO DE LISBOA, QUE SE IMPLEMENTA XA EN TODOS OS ESTADOS MEMBROS CONTANDO COA SUBMISIÓN DA SOCIALDEMOCRACIA E O REFORMISMO, QUEN APLICAN AS DIRECTIVAS LIBERALIZADORAS DOS "SERVIZOS" BARRENDO PARA DENTRO DO BENEFICIO PRIVADO E LIQUIDANDO OS NOSOS DEREITOS E PRESTACIÓNS, ASÍ COMO OS DEREITOS DOS E AS TRABALLADORAS DA SANIDADE.

NO SUCESIVO ESPÉRANOS MÁIS DO MESMO NO CASO DE QUE RENUNCIEMOS A LOITAR POLA DEFENSA DUNHA SANIDADE PÚBLICA E DE CALIDADE.

CRISE PARA QUEN?


Exxon rompe a súa propia marca de ganancias con 14.800 millóns de dólares no terceiro trimestre


Exxon Mobil logrou outra vez ganancias trimestrais marca. A xigante petroleira obtivo 14.800 millóns de dólares no terceiro trimestre do ano, marcando a maior ganancia que unha corporación estadounidense rexistre. Esta cifra representa practicamente un 15% máis que as ganancias marca obtidas por Exxon no segundo trimestre. Mentres tanto, a maior empresa petroleira de Europa, Royal Dutch Shell, tamén informou ganancias elevadas durante o terceiro trimestre, que aumentaron un 74%, a 10.900 millóns de dólares.

INTERNACIONAL


de VERBO XIDO


Dende a ponte de Santo Antonio, sobre o río do Castro, e a nivel da capela de santo Antonio, gallaba un camiño enlousado, CAMIÑOS DE CARRO, camiños principais: un ascendía, á dereita, cara a aldea de Lourido (costa do Salgheiral); outro, á esquerda, atravesaba a aldea da Revolta. Tras a Revolta, á altura das Lameiras, ao pé do carballo centenario, este camiño deixaba de estar enlousado, de aí o topónimo Lameiras –cando chovía o dito camiño enlamaba–. Tras as Lameiras, onde se localizaba o antigo campo da festa do san Salvador, o camiño gallaba. Ambos os dous gallos volvían estar enlousados. Un daba servizo aos veciños do alto do lugar de Cavenca. O outro entraba na aldea de Cavenca á altura do pazo, e enlousado baixaba até o río do Seixo (Portamuíños). Este camiño era o empregado polos veciños de Cavenca cando necesitaban achegarse a Cerdedo facendo uso do carro, atravesando a aldea da Revolta, e atravesando o río do Castro pola ponte de Santo Antonio.

O concello defende que a Torrente sexa unha calzada romana e nega que unha das súas pólas, hoxe baixo o asfalto da estrada de Limeres, sexa medieval. Todo un contrasentido...

Bouza Brey documentou a existencia dunha ara romana en Cavenca, dedicada ao culto dos Lares Viales, divindades dos camiños, reutilizada na reconstrución da capela de Cavenca. O camiño xa non sería medieval senón romano. Se quixesen promocionar os valores culturais da parroquia así o defenderían. Outros defenden, con máis éxito, o monstro do Lago Ness. Prefiren botar lixo por riba de Cerdedo antes de darlle a razón a Verbo Xido.

A ponte que dende tempos inmemoriais puxo en comunicación Cerdedo coa parroquia é a ponte de Santo Antonio. Todas as outras pontes son posteriores. No tempo de Sarmiento, a capela de Santo Antonio achábase río abaixo.

O camiño do que fala o Sr. Balseiros era un CAMIÑO DE PÉS, un atallo, que comunicaba a ponte de Santo Antonio coa aldea de Cavenca, sen pasar pola Revolta, que desapareceu, ou foi solapado, co parcelamento.

O trazado da ruta frei Martín Sarmiento Revolta-Cavenca (PGR-69), véxase a internet, coincide co treito asoballado polo Concello e homologado por eles. Para iso pintaron as marcas características, brancas e amarelas, nas pedras dos valos ( = ) e por iso colocaron os sinaladores de rota (postes de madeira). O da rota alternativa, por se se innunda a rota “auténtica”, é unha vulgar ocorrencia que retrata os responsables de cultura do Concello: Non saben, non queren saber e non queren que os demais saiban. Antes mentir que darlle a razón a quen sempre os deixa en evidencia.

Balseiros di que o camiño de pés pola beira do río foi o camiño que seguiu Sarmento. Convidámolo a que o demostre, a que achegue algún texto ou documento que o probe.

Aínda que o camiño Revolta-Cavenca non fose a rota seguida polo frade no seu paseo dende Limeres até Cavenca en 1710, estremo que non dubidamos por ser este o camiño principal, o camiño vello (é dicir, existente no século XVIII), a alternativa de Verbo Xido (e a do Concello xa que a sinalou como tal) é a máis lóxica e recomendable, pois, sen abandonar a verea medieval, amosa ao camiñante os valores arquitéctonicos da aldea da Revolta e a fermosísima, até hai uns días, paraxe das Lameiras.

Esta pexegada ten orixe na usurpación da rota deseñada por Verbo Xido por parte do Concello. É dicir, na viaxe de Sarmento a Madrid de 1710, cando se vai facer freire, camiña de Pedre a Limeres e de Limeres a Cavenca. Seguindo os estudos de Carlos Solla, e atendendo á xerarquía de camiños, levamos ao frade polo camiño histórico, o enlousado, o principal, o lóxico (o libre de innundacións, se acreditamos ao “experto” Alcalde Balseiros). Na viaxe de 1745, Sarmento non foi por Revolta nin por Cavenca, foi por Cerdedo, atravesando o río do Castro pola ponte de Santo Antonio e despois por Piñoa. Cando Balseiros di que o noso camiño non é o camiño, en que se basea? Sabe “O Alcalde” que o noso roteiro, por eles apropiado, esta baseado en dúas viaxes? Leu algunha vez a Sarmento? Leu algunha vez?

As obras executadas polo Concello, anchearon groseiramente un antiquísimo vieiro enlousado caracterizado pola presenza de antigos valos de pedra e flora autóctona e consolidado por Verbo Xido, pais da criatura, como a única oferta turística atractiva e de calidade da zona, xunto co roteiro da Montaña Máxica, ignorada polo Concello, e a irresponsablemente abandonada “Pontes do Lérez”. A pedra dos valos foi absurdamente soterrada nas leiras próximas.

E, finalmente, se o camiño da Revolta a Cavenca non tivese nada que ver co periplo de Sarmento, se Sarmento fose marciano ou non tivese nada con Cerdedo, o simple feito de “dar servizo aos veciños” (que xa o teñen por outro vial) non implica desfigurar a fasquía orixinal dunha vella corredoira, enlousada, acompañada de carballos e acivos e acoutada por valos de pedra. Hai xeitos mellores de acondicionar un recanto singular sen recorrer sempre ao chapapote e ao formigón (véxase a aldea de Pedre), por moito que contente a uns poucos veciños de acomplexado sentir urbanita e isto garanta uns míseros votos. De actuarmos deste xeito, se nun futuro derrubar a igrexa parroquial de Cerdedo supón carrexar votos, o Concello de Cerdedo non dubidará en botala abaixo.

En Cerdedo, a 28/10/2008

Asociación Ecoloxista e Cultural “Verbo Xido”

terça-feira, 28 de outubro de 2008

GRAZAS REVIRA.

GRAZAS COMPAÑEIRO, POR DEFENDER PONDO EN PERIGO A TÚA VIDA A NOSA COMÚN DIGNIDADE INTERNACIONALISTA E ANTIFASCISTA


Contra o fascismo nem um passo atrás!! Queremos denúnciar os graves feitos acontecidos na rua Riestra de Ponte Vedra o passado sábado 25 de Outubro quando um moço sócio da Revira foi acoitelado covardemente polas costas quando saiu em defesa dum jove marroquino amigo seu que estava a ser insultado e agredido por um grupo de fascistas.Segundo algumhas fontes o grupo estaria formado por alguns fascistas locais com apoio de oito ou dez vindos de fora.Dentro deste grupo há indícios de que seriam membros do exército espanhol que como bem sabemos mantém algumhas instalaçons em Marim e Figueirido de onde partem as suas "humanitarias misiones de paz"a lugares como antes Iraque ou agora Afeganistám.Nom é a primeira vez que esta chusma vinda de Espanha deixa a sua pegada na cidade com as suas actitudes chulescas, os seus excessos etílicos e as suas broncas com as que se " liberam" aqui da tensom logo de "liberar" aqueles paises e regalar-lhes a democracia. E todos estes actos sempre com total impunidade e inacçom por parte das autoridades.É por isso que desde Revira chamamos a reaxir,a mobilizármo-nos máis umha vez contra o que já temos chamado o "ovo da serpe" do fascismo que se nom se lhe pom couto, medra num caldo de cultivo creado polo capitalismo que tem a estes descerebrados e cachorros nazis como força de choque para intimidar e mesmo embrutecer à mocidade e à sociedade em geral com o seu veleno xenófobo e racista que só serve aos interesses do capitalismo.Esigimos já que logo das autoridades que por umha vez demonstrem umha certa apariência "democrática" e vejamos resultados ante esta selvagem agressom que nom é senom terrorismo feixista

--
http://revira.agal-gz.org
Arcebispo Malvar, 33 rés-do chao
Ponte Vedra

quinta-feira, 23 de outubro de 2008

FSM. CATRO VERDADES




FEDERACIÓN SINDICAL MUNDIAL





Axudan ás persoas ou os bancos?

¡4 verdades!


PRIMEIRA
Os gobernos dos Estados Unidos e a Unión Europea anunciaron programas de rescate de 3 trillons de euros para os bancos! Onde atopan sumas tan elevadas?, de onde as obteñen e a quen as outorgan?
Eses 3 billóns de euros obtéñense a partir dos impostos dos cidadáns e especialmente dos traballadores, e danse aos banqueiros. Nos bancos capitalistas. Esa é a verdade.

SEGUNDA
O seu argumento é que están dando esas grandes sumas aos bancos para axudar aos prestatarios. Se é así, por que non llas dan directamente aos prestatarios, no canto de darllas aos bancos?
Por que non darllas aos desempregados e persoas que padecen fame? A verdade é simple: porque queren apoiar os beneficios dos bancos.

TERCEIRA
Mentres o capital mantén o poder e os beneficios, os traballadores serán cargados con novos problemas. O maior deles será o DESEMPREGO. Volvo xa anunciou despedimentos en Suecia. General Motors en Detroit anunciou despedimentos e o mesmo fixo Air India en Nova Deli.

CUARTA
Os EE.UU. sairán desta crise capitalista sen danar o seu prestixio e condición de todopoderoso. Tras o fracaso da súa política en Iraq, en Afganistán, no Cáucaso, en Oriente Medio, agora obtiveron unha derrota no plano económico.


FSM
Atenas

terça-feira, 21 de outubro de 2008

ZAPATERO O ESTAFADOR, E O MONARCA A súa COMPARSA


ZAPATERO O ESTAFADOR, E O MONARCA A súa COMPARSA

En plena crise capitalista o goberno “socialista” de Rodríguez Zapatero fixo o mesmo que os seus colegas europeos e ianquis. Tanto a dereitista Merkel, como o igualmente dereitista Sarkozy e o fascista Bush, practican igual política: apontoar á banca estafadora que levou á quebra ao sistema económico capitalista mundial.

Non é cousa pequena sinalar o do goberno “socialista”.

Estamos diante dun episodio particularmente clarificador do manexo e a manipulación que o capitalismo fai da “alternancia no poder” e do xogo “dereita e esquerda”. Cando Zapatero actúa bombeando miles de millóns de euros á banca -que atenaza ás economías familiares cos seus préstamos usureiros e que pecha o crédito ás pequenas e medianas empresas en época de dificultades-, parece ridículo sequera mencionar que estamos ante un goberno “socialista”.

Esa base social cándida e compracente que vota ao PSOE como un partido de esquerdas ten unha oportunidade histórica para caer do cabalo e resolver de súpeto o vello debate da ruptura da Segunda Internacional. Non existen terceiras vías, socialismo ou barbarie, e Zapatero e os seus secuaces están instalados na barbarie, de socialismo non teñen nada.

A situación actual pon en evidencia o verdadeiro carácter da banca e o seu sector financeiro asociado, as compañías de seguros. Unha cuadrilla de vampiros sanguentos que se lanza á yugular do pobo para succionarlle o sangue até a última pinga. Dicíao con claridade B. Brecht: “roubar un banco é delito, pero máis delito é fundalo”

Quen durante estes anos declararon beneficios multimillonarios -que ano tras ano crecían un trinta e un corenta por cento-, estaban a facer todo tipo de trampas para roubar impunemente. Se se declaraban eses beneficios era posible repartir dividendos e acumular fortunas persoais inimaxinables. Fortunas persoais que cando se descobre o pastel quedan a bo resgardo e non responden as estafas realizadas.

E agora Zapatero cóntanos o conto de que hai que manter á canalla bancaria para que se poida recuperar a economía. Que esa operación mil millonaria non custará un euro a quen contribuímos cos nosos impostos a que sexa posible facer ese agasallo á fera, e que, ademais, así o crédito fluirá cara ás pequenas empresas e as familias. Estafador! Minte como un miserable, entregando o resultado do traballo do pobo a un pozo sen fondo de onde nunca sairá.

Pero, ademais, é que a crise é de tal calado que esas entregas de diñeiro non resolverán nada, e esta crise seguirá o seu curso de destrución e de sufrimento da maioría do pobo.

Só un parágrafo para o outro estafador -Rajoy- que se apunta como o paladín das familias e da clase traballadora. é o irmán xemelgo que fai o seu teatro no lugar que lle tocou na alternancia de poder. Minte Rajoy como minte Zapatero, un e outro traballan para os banqueiros.

As cifras de paro lánzanse cara aos tres millóns de persoas e as economías das familias fúndense polas subidas de prezos dos alimentos e pola estafa hipotecaria, a esta situación non responde ninguén.

E Juan Carlos de Borbón, autodenominado Xefe do Estado, permítese facer declaracións sobre o seu desexo de que a crise pase pronto. Isto contesta a quen preguntan para que serve a monarquía española, e a quen din que a monarquía non estorba para nada. Para iso precisamente serve a monarquía; para apontoar o sistema, para que a banca poida roubar impunemente, para que a clase obreira poida ser explotada cada día máis, para que se expulse dunha maneira canallesca aos nosos irmáns africanos que chegan desde a desesperación buscando algo de compaixón. Para iso, e para máis, serve a monarquía española; por iso cando a situación se complica si fai declaracións falando de política e expresando vivos desexos de que todo siga igual para que a caste de parásitos poida seguir vampirizando ao pobo, e todos os inútiles sigan arriba e o pobo siga abaixo e ben esmagado.

Entre uns e outros apontoan a este capitalismo senil e decrépito, uns en nome do “socialismo” e outros en nome de “todos os súbditos”.

Fronte a esta situación a saída está en dirección á mobilización de masas, por unha saída da crise sobre a base dos intereses do pobo traballador. Mobilización combatente sen concesións, mobilización anticapitalista, mobilización de acumulación de forzas cara ao cambio de sistema, cara ao Socialismo, transitando polas fases tácticas que o proceso de maduración da conciencia das masas vaia marcando.

E para iso fan falta propostas aquí e agora:

Nacionalización da banca, de toda a banca e definitivamente.
Utilización dos orzamentos públicos en obras de emprego intensivo en man de obra e de equipamento dos barrios populares e obreiros.
Non aos despedimentos colectivos, e si á participación dos traballadores e traballadoras na xestión das empresas.
Defensa da negociación colectiva e do dereito do traballo.
Cambio de modelo económico e de consumo, cara a un modelo en equilibrio coa natureza.
Liquidación do patriarcado, pola igualdade total de mulleres e homes.
Cancelación do gasto militar e regreso das tropas que participan na ocupación doutros países.

Esa opción política -sustentada nos intereses da maioría-, só se ha desenvolver por unha ampla Fronte de Esquerdas (por unha Fronte Mundial Antiimperialista a escala internacional) coa presenza da organización de vangarda que se gañe o liderado e a credibilidade política que lle permita conducir a loita de masas cara a un estado superior na correlación de forzas na loita de clases no estado español. Será a partir desa superior correlación de forzas cando poderán situarse obxectivos máis avanzados.

Se non conseguimos facer avanzar ese proceso o capitalismo recomporase á medida dos seus intereses e a ditadura do capital adoptará formas máis brutais que as que coñecemos até hoxe, aínda que iso a determinadas persoas lles resulte difícil de imaxinar.

Esa é a nosa responsabilidade, e para iso hai que loitar sen descanso, sen deixarlle resuello aos ditadores, chámense Zapatero, Juan Carlos, Rajoy, ou calquera das súas comparsas.

Carmelo Suárez Secretario Xeral do PCPE


domingo, 19 de outubro de 2008

bolonia non


OS CJC ANTE A CONVOCATORIA DE MOBILIZACIÓN ESTUDANTIL PARA O 22 DE OUTUBRO MANIFESTAN:

Desde os CJC apostamos pola mobilización da mocidade estudantil contra os procesos de privatización que tanto desde o Estado español como desde a Unión Europea atacan frontalmente as conquistas estudantís en materia de educación pública e de calidade. Un dos maiores ataques contra os devanditos dereitos e conquistas é o Plan de Bolonia, o EEES.

Entendemos que a mobilización non pode vir imposta, sen contar cos e as estudantes, sen un traballo previo nos centros de estudo nos que se informe á o estudantado do que supón este plan co fin de que tomen conciencia sobre a importancia de loitar contra este, traballando dese xeito só conseguimos pór pedras no noso propio camiño, torpedeando a potencialidade do movemento estudantil.

Apoiamos e participamos activamente nas loitas polos dereitos dos e as estudantes cun traballo desde a base, desde as asembleas de centro, sendo nós , os e as estudantes, quen decidamos que facer en cada momento, coordinándonos con outras facultades e centros. Todo isto axudaranos a enfrontarnos a estes plans neoliberais en mellores condicións e así, só deste xeito, seremos capaces de facer retroceder á UE imperialista nos seus plans privatizadores.

O EEES supón o ataque máis perigoso dos últimos anos contra os e as estudantes que procedemos de familias de clase obreira. Con esta medida de privatización quérennos vender a moto de que se nos abren as portas a Europa, cando o único que fai este plan é impedirnos compatibilizar o estudo co traballo (algo que para moitos de nós é imprescindible para poder custearnos os estudos). O novo sistema de créditos é outra burla cara aos estudantes, que conduce á elitización da universidade e a depreciación das titulacións, o que xunto á progresiva substitución de bolsas por créditos-bolsas perpetúa en definitiva un modelo educativo dirixido a ofertar os estudos de posgrao e master aos fillos das familias de maior poder adquisitivo á vez que o papel dos e as fillas das familias traballadoras como man de obra barata para o precario mercado laboral refórzase nun momento de crise bestial do sistema de explotación capitalista.

Os CJC reiteramos o noso compromiso coa loita por un ensino público, laico, científico e de calidade que nos asegure un futuro digno. Por iso os CJC apoiaremos todas aquelas mobilizacións e accións que á calor desta convocatoria ou fóra dela xurdan do traballo unitario, de base e do contacto co estudantado. Porque o presente é de loita, pero o futuro é noso.


POLA MOBILIZACIÓN UNITARIA E DESDE A BASE
NON AOS PLANS PRIVATIZADORES NA UNIVERSIDADE
NON AO EEES
ORGANIZATE E LOITA


Comité Executivo dos CJC (Colectivos de Xóvenes Comunistas)
Comisión Central de Estudantes dos CJC
estudantescjc.es


19 de Outubro do 2008


sexta-feira, 17 de outubro de 2008

información sindical


CIG INFORMA (DE AVANTAR)

A Xunta consente o desmantelamento sistemático de servizos no transporte de viaxeiros de Bergantiños

Os habitantes da comarca de Bergantiños cada vez teñen menos posibilidades de realizar os seus desprazamentos no transporte colectivo. O Grupo Vázquez, principalmente, e Aucasa reduciron drasticamente os servizos de buses na bisbarra desde que se produciu a segregación de liñas da compañía Arriva, anterior concesionaria do transporte de viaxeiros na zona.

O Grupo Vázquez elimina 15 servizos na liña que une Carballo con A Coruña (4 de ida e 11 de regreso). Dáse a circunstancia que, desde as 17:25 até as 19:00 horas, non hai buses que unan ambas localidades, cando anteriormente a frecuencia era de media hora. Tamén se reduciron servizos entre a capital de Bergantiños e a zona costeira da comarca (Malpica, Laxe, etc) e coa Costa da Morte. A Xunta de Galiza, por medio da Dirección Xeral de Transportes, é cómplice do desmantelamento deste servizo público ao non impedir que as empresas reduzan as frecuencias. A CIG-Transporte, pola súa banda, xa leva denunciando desde hai anos está situación que padecen os viaxeiros de Bergantiños, Costa da Morte e Muros.

Faurecia Asientos de Galicia, unha das empresas auxiliares de PSA Citroen que obtivo máis de nove millóns de euros de beneficios no último exercicio, presentou xa dous expedientes de regulación de emprego. O primeiro, de catro días, xa foi aprobado pola Consellaria de Traballo e a Xunta de Galiza, e o segundo, que afectaría a catorce xornadas laborais e case trescentos traballadores, está no proceso de negociación.

As empresas da automoción parece asi que xa non precisarán xustificar con balanzos negativos nin perdas económicas as súas agresivas solucións, xa que baixo a ameaza da “perda de competitividade”, e alegando cuestións organizativas, xustifican as súas propostas, como a dos ERE's, contando co beneplácito das autoridades laborais e da Xunta de Galiza.


Os 49 despedidos da empresa do naval Celso Román concéntranse á porta do estaleiro pola recolocación e o pago dos salarios

A empresa auxiliar do sector naval Celso Román Electricidade, que traballaba en exclusiva para o estaleiro Rodman Polyships en Moaña, entregou o martes 14 de outubro as cartas de despedimento a todos os traballadores, un total de 49 por “problemas económicos”. Este mércores concentrábanse ás portas deste estaleiro os traballadores demandando o pago dos salarios adebedados, asi como a recolocación no sector naval de todos e cada un dos despedidos. Celso Román Electricidad, adicada á montaxe de instalacións eléctricas nos barcos, débelle aos seus ex-empregados a nómina do mes de setembro e os primeiros trece días de outubro.

CUT DENUNCIA …
…A complicidade da Inspección de Traballo de Vigo, que ven de dar luz verde a unha regulación de emprego en FAURECIA ASIENTOS DE GALICIA, baseada no requerimento da empresa que xustifica tal regulación en problemas de organzación. ¿Teñen que pagar os traballadores e traballadoras a incompetencia dos dirixentes dunha empresa que o ano pasado tivo 9 millóns netos de beneficios en Vigo? ¿Por que non regulan a estes dirixentes de pacotilla pola súa nefasta xestión?
Os traballadores/as de FAURECIA denuncian a tiranía represora das MULTINACIONAIS co amparo dos organismos oficiais, e convocan á clase obreira a concentrarse diante da Inspección de Traballo de Vigo, ás 10 horas, os vindeiros 24 e 31 de outubro. A unidade na loita nos fará fortes.

CCOO INFORMA


A Plataforma en Defensa da Sanidade Pública dará unha conferencia de prensa sobre a convocatoria de folga


Os integrantes da plataforma rexeitan as pretensións das organizacións corporativistas que pretenden que o complemento por exclusividade o cobre tamén quen traballa na sanidade pública e na privada

16-10-2008.- A Plataforma en Defensa da Sanidade Pública, integrada polo Sindicato Nacional de Comisións Obreiras, CIG, UGT, Confederación Galega de Asociacións de Veciños e Asociación Galega para a Defensa da Sanidade, convoca unha conferencia de prensa para mañá, venres 17 de outubro, ás 12 horas.

Na comparecencia ante os medios de comunicación, os voceiros das organizacións pronunciaranse sobre a folga convocada no sistema sanitario polas organizacións corporativistas que defenden ampliar o complemento por dedicación exclusiva para o persoal que traballa simultaneamente na sanidade privada e na pública.


- Convoca: Plataforma en Defensa da Sanidade Pública, integrada polo Sindicato Nacional de Comisións Obreiras, CIG, UGT, Confederación Galega de Asociacións de Veciños e Asociación Galega para a Defensa da Sanidade




quinta-feira, 16 de outubro de 2008

DA OLIVEIRA DE TEO


VENRES 17 DE OUTUBRO ÁS 20.00 MEDIATECA MUNICIPAL O GRILO DE CACHEIRAS ESCOLA REPUBLICANA VERSUS ESCOLA FASCISTA
a cargo de Anxo Porto Ucha profesor da USC

enlace da asociación: A OLIVEIRA DE TEO

"memoria" "histórica"

LONDRES QUERE PINCHAR TELÉFONOS E INTERNET


Londres quere controlar todas as chamadas e mensaxes BEGOÑA ARCE LONDRES O Goberno británico pretende crear un banco de datos no que queden arquivados detalles das chamadas telefónicas, os correos electrónicos e as visitas en internet de cada cidadán. O proxecto, cualificado de "horrible" polo propio encargado de revisar a lexislación antiterrorista, Lord Alex Carlile of Berriew, foi presentado onte pola ministra do Interior, Jacqui Smith. Os plans para dar maiores poderes de vixilancia á policía deberán formar parte da reforma da lei de datos e comunicacións, que o Goberno laborista presentará o próximo mes, durante a apertura do Parlamento por parte da raíña. A base de datos, explicou Smith tratando de atallar a polémica, non incluirá o "contido" de mensaxes e conversacións, pero si "o lugar e a identidade de quen chamen". "A nosa capacidade para interceptar comunicacións e obter a súa data é vital na loita contra o terrorismo e para combater delitos graves, como o abuso de menores, os asasinatos e o tráfico de drogas", sinalou. MECANISMOS A lexislación xa prevé numerosos mecanismos de control. Uns 650 entes públicos, entre eles a policía e as autoridades locais, poden esixir aos provedores de servizos en internet e ás compañías telefónicas os datos de chamadas e mensaxes dos seus clientes, aínda que deben xustificar esa petición. Ademais, pronto se aplicará no Reino Unido a directiva da Unión Europea que forza ás compañías a gardar os datos dos seus abonados durante dous anos.

terça-feira, 14 de outubro de 2008

SHERLOCK II


EFECTO CAMPÁS DE DUELO

VIÚVA A CHORAR

SHERLOCK Ola. Novamente estou aquí. Son o famoso detective Sherlock Holmes.

WATSON E tamén estou eu, Watson, infaltable acompañante de Sherlock? Que misterio temos que investigar hoxe, Sherlock?

SHERLOCK Non escoitas?... Son campás de duelo.

WATSON Algún crime, algún asasinato?

SHERLOCK Están a tocar a morto en Wall Street? no centro, no cogollo, no mongondo do imperio financeiro norteamericano.

WATSON Pois deberan tocar a festa porque, se lin ben os xornais, os lexisladores gringos aprobaron o salvavidas para os bancos usureIros de Wall Street.

SHERLOCK Tes razón. Os lexisladores fixéronse cómplices do maior roubo da historia moderna.

WATSON Esquecín a cifra, Sherlock... de canto era o botín?

SHERLOCK 700 mil millóns de dólares, Watson. Se se puxesen un sobre outro eses billetes, a torre chegaría á Lúa.

WATSON Ou sexa, que o goberno gringo vailles inxectar esa millonada de diñeiro aos bancos?

SHERLOCK Boa palabra, Watson. Inxectarlles. As inxeccións son para os enfermos, verdade? A economía norteamericana está enferma. Talvez unha enfermidade terminal.

WATSON E todo ese diñeiro sae de?

SHERLOCK ? do peto dos contribuíntes norteamericanos, da xente común. As cidadás e cidadáns honestos pagan a estafa dos banqueiros. E os banqueiros, felices da vida.

WATSON Pero, entón, Sherlock, por que están a tocar a morto en Wall Street? Iso é o que non entendo.

SHERLOCK Sabes por quen dobran as campás? Polo neoliberalismo. A doutrina neoliberal? morreu.

WATSON Non entendo, Sherlock.

SHERLOCK O neoliberalismo, meu querido Watson, baseábase no famoso principio da “man invisible”.

WATSON De que man estás a falar, Sherlock?


SHERLOCK Estados Unidos dixo e repetiu e volveu repetir e a repetir que o mercado se regula só. Que o Estado non ten que meterse a arranxar as cousas do mercado. Os brillantes economistas neoliberais afirmaron que o mercado ten “unha man invisible” que o amaña todo.

WATSON Pero se é así? por que o Estado ten que lles resolver agora o problema aos banqueiros?

SHERLOCK Ese é o crime, o meu querido Watson. A famosa “man invisible” só lles serviu aos banqueiros neoliberais para estrangular aos debedores. E como a avaricia rompe o saco, eles tamén rebentaron.

WATSON E agora?

SHERLOCK Agora, na hora da crise, pídenlle a papi Estado que os salve, que os saque de apuros. E papi Estado dálles o diñeiro dos contribuíntes para que sigan prestando e explotando a eses mesmos contribuíntes.

WATSON Pero, onde quedan, entón, os principios neoliberais?

SHERLOCK Nas nádegas, querido Watson. Limparon as nádegas coa súa infalible doutrina neoliberal. Ese é o truco do neoliberalismo. Cando as cousas van ben, quedo con todo. E cando van mal, que papi Estado mo amañe.

WATSON As ganancias privatízanse?

SHERLOCK e as perdas se socializan.

WATSON Que fillos da ... eses banqueiros!

SHERLOCK Por iso, aquel poeta revolucionario Bertolt Brecht preguntábase: que delito é maior, roubar un banco ou fundalo?

EFECTO CAMPáS E REQUIEM

SHERLOCK Reza, Watson, reza pola doutrina económica neoliberal. Réquiem polo neoliberalismo e por todas as súas mentiras.

WATSON Amén.

ERE E DESPEDIMENTOS EN MASA


C.U.T. : MÁIS UNHA VEZ, OS TRABALLADORES PAGAMOS A CRISE DOS RICOS: REGULACIÓN DE EMPREGO EN FAURECIA ASIENTOS GALICIA. VER INFORMACIÓN NA PÁXINA DA CENTRAL UNITARIA DE TRABALLADORES

COMEZOU A LOITA EN FAURECIA


A empresa auxiliar do sector naval Celso Román Electricidade, con sede en Moaña, despediu onte a todos os seus traballadores, en total, uns 49 operarios. Os traballadores recolleron esta mañá a carta de despedimento e reuniron en asemblea cos representantes sindicais para analizar a situación e afrontar a súa recolocación.

Segundo confirmou esta mañá en RadioVoz Vigo (103,8 FM) Enrique Fernández Oliveira, de CIG Metal, o despedimento produciuse xa que a empresa atópase en quebra técnica tras unha mala xestión que lles levou a acumular débedas e ata debe as nóminas de setembro e os días traballados en outubro aos empregados.

Na asmblea celebrada esta mañá o estaleiro ofreceu recolocar á metade dos traballadores, 18 deles en Polyships e os outros seis en Metalships, pero os traballadores aseguran que non aceptarán os postos ata que os 49 operarios sexan recolocados. Por iso, convocaron un calendario de mobilizacións e asembleas que comezará mañá cunha concentración nas portas do estaleiro ás sete e unha asemblea ás doce.




INTERNACIONAL II


INTERNACIONAL I


HUMOR


EMPRESARIOS DO TIXOLO BLOQUEAN ESTRADAS COMO PROTESTO CONTRA O GOBERNO, ESIXINDO MÁIS AXUDAS PARA AS SÚAS EMPRESAS

DA OLIVEIRA DE TEO




COMISIÓN POLA RECUPERACIÓN DA

MEMORIA HISTÓRICA DA CORUÑA

NOTA DE PRENSA

CENTENARIO DO NACEMENTO DE FOUCELLAS

Benigno Andrade García "Foucellas", o máis lendario e popular dos guerrilleiros antifranquistas galegos, naceu o 22 de outubro de 1908 na aldea de As Foucellas , parroquia de Cabrui, do concello de Mesía. Traballou no campo, nunha leitaría, nas minas de carbón de Fabero (O Bierzo) e nun aserradeiro de Curtis. Detivérono o 9 de marzo de 1952 en A Regueira (Oza dos Ríos) onde construíra unha cova-refuxio. Foi executado a garrote vil o 7 de agosto de 1952 no cárcere da Coruña. Os seus restos mortais repousan no cemiterio de San Amaro nunha foxa común.

Con motivo do centenario do nacemento de Foucellas, a Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña, a Asociación Cultural Obradoiro da Historia, de Ordes´, e a Asociación Cultural Eira Vella, de Betanzos, organizan diversos actos para homenaxear a todas as persoas que loitaron pola liberdade e a democracia; a miles de heroes anónimos da Resistencia antifascista galega, mortos, torturados, desterrados, encadeados, represaliados e perseguidos por defenderen a legalidade democrática da II República.

1. As actividades comezarán en Curtis o xoves, 23 de outubro, ás 19,30 horas na Casa da Xuventude e contará coa presenza de Pepiña, filla de Foucellas.

2. O venres, 24 de outubro, ás 20,30 horas, haberá outro acto na Casa da Cultura de Ordes.

3. O sábado, 25 de outubro, haberá un roteiro polos lugares da guerrilla da comarca, con saída en autobús ás 15,30 horas do cárcere da Coruña e parada en Betanzos ás 16,15 horas na praza do Campo. Ao final da xornada, ás 21 horas, haberá un acto no Liceo de Betanzos e, finalmente, unha cea.

4. No mes de novembro haberá en Betanzos unha semana de cine sobre a guerrilla galega antifranquista.

En todos os actos haberá unha homenaxe ás familias represaliadas, lectura de poemas, presenza de vellos guerrilleiros, intervencións de historiadores, gaiteiros, actuación do grupo A Quenlla.

Estas actividades contan coa colaboración do Ministerio da Presidencia, Consellería de Cultura e Deporte da Xunta de Galicia, Concellaría de Cultura do concello da Coruña, Deputación da Coruña, concellos de Ordes, Oroso, Melide, Arzúa, Vilasantar, Mesía e Asociación Bieito Fandiño.

Pregamos a difusión do seguinte teléfono de contacto para apuntarse ao autobús do día 25, que será gratuíto: 645029338.


NOVOS ENCOROS NO MIÑO E O SIL!


O Estado está a tramitar até 15 novos encoros no Miño e no Sil. Segundo ADEGA a Xunta aínda non publicou o Plano Reitor de Uso e Xestión deste Lugar de Interese Comunitario . A inexistencia deste plan é o que permite que os informes da Xunta non sexan vinculantes. Por iso, malia a promesa de Touriño e o pacto unánime do Parlamento Galego, o Estado pode autorizar as novas explotacións.
Coa súa desidia e incompetencia, a administración ambiental galega está a poñer en risco o obxectivo principal para o que foi criada: a protección e conservación do noso patrimonio natural, converténdose de feito nun dos principais factores da súa degradación” acusan os ecoloxistas.


sábado, 11 de outubro de 2008

MESA REDONDA


Mesa Redonda:

"A Directiva Europea das 65h. e as Políticas Antiobreiras da UE"

Participarán:

-Un membro da Corrente Sindical de Esquerdas da CIG
-Isidro Román, Sec. de Organización da CGT de Vigo
-Ricardo Castro, Sec. de Organización da CUT de Vigo

XOVES 16 OUTUBRO Ás 20h. no Centro Social "A Revolta" r/ Real, 32

Organizan: Precarias en Loita
http://precarias.arkipelagos.net/

10 PREGUNTAS SOBRE A CRISE


10 preguntas sobre a crise
MICHEL COLLON

1. Subprimes ? O punto de partida é unha verdadeira estafa xa que os bancos occidentais gañaron unha enorme cantidade de diñeiro á conta dos fogares estadounidenses, dicíndose que se non eran capaces de pagar, quitaríanlles as súas casas por catro moedas.

2. é só unha crise bancaria? Non, en absoluto. Trátase dunha verdadeira crise económica que comezou no sector bancario, pero cuxas causas son moito máis profundas. En realidade, toda a economía dos Estados Unidos vive a crédito desde fai 30 anos. As empresas endebédanse por encima das súas posibilidades, o Estado endebédase tamén por encima das súas posibilidades (para facer a guerra) e impulsouse sistematicamente aos cidadáns a endebedarse, a única maneira de manter, artificialmente, un crecemento económico.

3. A verdadeira causa? Por suposto, os medios de comunicación tradicionais non nos din nada. E con todo, as subprimes non son máis que a punta do iceberg, a manifestación máis espectacular dunha crise de superproducción que golpea aos Estados Unidos, pero tamén aos países occidentais. Se o obxectivo final dunha multinacional consiste en despedir a traballadores en masa para facer o mesmo traballo con menos persoas, se ademais báixanse os salarios por todos os medios e coa axuda dos gobernos cómplices, A quen van venderlles os capitalistas as súas mercadorías? Non pararon de empobrecer aos seus clientes!

4 é só unha crise da que sobreporse? A historia demostra que o capitalismo foi sempre dunha crise a outra con, de cando en vez, unha boa guerra para saír dela (eliminando aos seus rivais, empresas, infraestruturas, o que permite un bo reimpulso económico). En realidade, as crises son tamén un período que aproveitan os grandes para eliminar ou absorber aos máis débiles. é o que ocorre agora no sector bancario estadounidense, ou no caso de BNP que se traga a Fortis (e todo isto non fixo máis que empezar). Pero, se a crise reforza a concentración de capital en mans dun número aínda máis pequeno de multinacionais, cal será a consecuencia? Estes super-grupos terán aínda máis medios de eliminar ou empobrecer a man de obra e así converterse nunha competencia aínda máis forte. Estamos outra vez na casa de saída.

5. Un capitalismo sobre bases éticas? Fai cento cincuenta anos que nolo prometen. Mesmo Bush e Sarkozy fixérono. Pero en realidade, é tan imposible como un tigre vexetariano. E é que o capitalismo se apoia en tres principios: 1. A propiedade privada dos grandes medios de produción e de financiamento. Non é a xente a que decide, senón as multinacionais. 2. A competitividade: gañar a guerra económica, é dicir, eliminar á competencia. 3. O máximo beneficio: para gañar esta batalla non basta con ter uns beneficios normais ou razoables, senón unha taxa de beneficios que permita distanciar ás empresas da competencia. O capitalismo non é senón a lei da selva, como xa escribía Karl Marx: "Ao capital arrepíalle a ausencia de beneficio. Cando sente un beneficio razoable, se enorgullece. Ao 20%, entusiásmase. Ao 50% é temerario. Ao 100% arrasa todas as leis humanas e ao 300%, non se detén ante ningún crime."

6. Salvar aos bancos? Por suposto, hai que protexer aos clientes dos bancos. Pero en realidade, o que o Estado está a facer é protexer aos ricos e nacionalizar as perdas. Por exemplo, o estado Belga non tiña 100 millóns de euros para axudar á xente a manter o seu poder adquisitivo, pero para salvar aos bancos, atopou 5.000 millóns en dúas horas. Miles de millóns que nós teremos que rembolsar. O irónico é que Dexia era un Banco Público e que Fortis tragouse un banco público que funcionaba moi ben. Grazas a iso, os seus dirixentes fixeron negocios durante vinte anos. E agora que a cousa non funciona, pídeselle a estes dirixentes que paguen os pratos rotos co diñeiro que estiveron gañando e que se gardaron? Non, pídesenos que paguemos nós.

7. Os medios de comunicación? Lonxe de explicarnos todo isto, fixan a súa atención en asuntos secundarios. Dinnos que haberá que buscar os erros, aos responsables, combater os excesos e bla, bla, bla. Con todo, non se trata de tal ou tal erro, senón do sistema. Esta crise era inevitable. As empresas que se están derrubando, son as máis débiles ou as que peor sorte tiveron. As que sobrevivan, terán aínda máis poder sobre a economía e sobre as nosas vidas.

8. O neoliberalismo ? A crise non foi provocada senón acelerada pola moda neoliberal dos últimos vinte anos. Os países ricos tentaron impor este neoliberalismo en todo o terceiro mundo. En América Latina, como acabo de estudar durante a preparación do meu libro Os 7 pecados de Hugo Chávez, o neoliberalismo sumiu a millóns de persoas na miseria. Pero ao home que lanzou o sinal da resistencia, o home que demostrou que se podía resistir ao Banco Mundial, ao FMI e ás multinacionais, o home que ensinou que había que darlle as costas ao neoliberalismo para reducir a pobreza, este home, Hugo Chávez, non deixa de ser diabolizado a golpe de mentira mediática e de difamación infundada. Por que?

9. O terceiro mundo ? Só se nos fala das consecuencias da crise no Norte. En realidade, todo o terceiro mundo sufrirá gravemente por mor da recesión económica e da baixada de prezos das materias primas que provocará a crise.

10. A alternativa ? En 1989, un famoso autor estadounidense, Francis Fukuyama, anunciábanos o Fin da Historia : o capitalismo triunfara para sempre, dicíanos. Non fixo falta moito tempo para que os vencedores se estrelasen. A humanidade necesita verdadeiramente outro tipo de sociedade. O sistema actual fabrica miles de millóns de pobres, afunde na angustia a aqueles que teñen (provisionalmente) a sorte de traballar, multiplica as guerras e arruína os recursos do planeta. Pretender que a humanidade está condenada a vivir baixo a lei da selva, é tomar á xente por imbéciles. Como debería ser unha sociedade máis humana, que ofreza un porvir digno para todos? Este é o debate que temos todos a obriga de lanzar. Sen tabús.

6 octobre 2008

RESOLUCIÓN


Partido Comunista dos Pobos de España.

Comité Central

Madrid 5 de Outubro de 2.008

O Xuíz Garzón solicitou a diversas institucións información acerca de desaparecidos durante a guerra civil a fin de que se resolva a súa competencia para investigar os crimes acontecidos durante o Franquismo. Esta iniciativa prodúcese despois de que varias asociacións de Memoria Histórica lle solicitasen a súa actuación.

O PCPE quere manifestar que esta iniciativa, NON ABRE DE NINGúN XEITO, a investigación dos crimes do franquismo e, nin moito menos o seu esclarecemento e lóxica imputación de responsabilidades. Simplemente, o Xuíz quere pescudar a súa competencia nun posible proceso sumarial acerca de “presuntos” crimes acaecidos. A Fiscalía Xeral do Estado xa manifestou a súa oposición e, como non, as forzas políticas e sociais de dereita.

En segundo lugar, afirmamos que esta iniciativa non é consecuencia da aplicación da mal chamada Lei de Memoria Histórica aprobada no Parlamento polo PSOE, EU e outros partidos que, como é sabido, pecha hermeticamente a fosa dos crimes do franquismo e evita o seu esclarecemento ao desatender ao estado das súas responsabilidades.

En terceiro lugar, faise patente unha vez máis, o divorcio entre o estado Español e a propia historia, ao ser incapaz durante 30 anos despois da morte do ditador, de crear ningunha “Comisión da Verdade” que esclarecese o que verdadeiramente ocorreu durante e despois da Guerra e tamén nos primeiros anos de “Democracia” en relación coa persecución, tortura e morte de centenares de miles de cidadáns e cidadás.

En cuarto lugar, que a providencia do Xuíz, para ser verdadeiramente eficaz, debera terse feito extensiva a todos os concellos e deputacións do estado, aos cuartelillos da Garda Civil, ás comisarías de Policía, ao Exército, a todas as institucións que colaboraron coa represión franquista (orfanatos, escolas, hospitais, bibliotecas, arquivos, colexios profesionais, asociacións civís, etc.) e as súas continuadoras, incluíndo á propia Xudicatura do estado e a institución Monárquica.

En quinto lugar, non podemos esquecer que esta iniciativa xudicial prodúcese pola presión e loita que desde a sociedade civil promoveuse durante todos estes anos, incluíndo aquí ao propio movemento republicano interesado en que se revele toda a verdade do Franquismo e os seus crimes.

En Sexto lugar, que esta iniciativa ao ser xudicial non terá en ningún caso consecuencias políticas, o que seguirá deixando nas pavías a ilegalidade e condena do réxime Franquista.

Por todo iso, consideramos que aínda que nos aledemos de que o Xuíz perseguidor dos dereitos e liberdades de moitos cidadáns e cidadás no estado español e na súa liña de martelo sen efecto de famosos ditadores e torturadores, empece con isto, moito nos tememos que o efecto que pretende conseguir, é o de desactivar, a través da confusión e a división, ao puxante Movemento Republicano e da Memoria.

Non só se trata de Xustiza Penal, que por suposto esiximos, senón tamén de Xustiza Política. A condena do Franquismo como un réxime criminal e ilegal non só require de mornas iniciativas xudiciais, necesitaría que o propio estado rachase política e institucionalmente co réxime franquista pero como podería facelo se este estado é continuador a través das leis franquistas do franquismo? Os crimes de Franco foron unha consecuencia lóxica da condición global de criminalidade de todo o sistema e faise necesaria por tanto non só a imputación concreta deses crimes senón a total condena do Franquismo e proclamar a súa ilegalidade.

Trataríase entón dunha estratexia de distracción, ao reducirse a condición da ditadura á das actuacións dunha serie de criminais concretos.

Por último reiteramos que a verdadeira xustiza acadarase cando rache co franquismo e para iso fai falla superar o marco xurídico-político da Constitución de 1978, e iniciar o proceso constituínte pola III República.

RESOLUCIÓN



Entre os días 17 e 20 de decembro terá lugar en Madrid o 9º Congreso da Confederación Sindical de Comisións Obreiras. Durante moitos anos CC.OO foi o referente sindical indiscutible para millóns de traballadores e traballadoras no estado español e tamén referente único para miles de comunistas que se forxaron na loita sindical no seu seo. A inmensa maioría de cadros sindicais do PCPE participaron do desenvolvemento e fortalecemento dun sindicato cuxos principios fundacionais falaban de loita de clases e socialismo como proxecto estratéxico para a clase obreira dos pobos de España. Non poucos destes cadros participaron na fundación dos CC.OO e non poucos deles foron posteriormente marxinados, apartados e expulsados anos despois, froito do longo proceso de anticomunismo, burocratización e abandono dos principios que o alumaron impulsado por toda unha caste de dirixentes rendidos e entregados definitivamente á estratexia e intereses do capital español e a súa clase dirixente.

CC.OO pasou de ser un sindicato de clase forte e con grande capacidade movilizadora a converterse nun dos alicerces fundamentais sobre os que descansan os cimentos do estado, facendo da paz social -é dicir da conciliación de intereses coa clase dominante- a súa razón de ser.

No entanto aínda se contan por milleiros os homes e mulleres que no seo das CC.OO traballan desde a base por defender consecuentemente, ás veces en difíciles condicións, os dereitos e intereses da clase traballadora, enfrontados abertamente á estrutura dirixente burocratizada pero conscientes da necesidade de seguir pelexando baixo unhas siglas históricas ante a inexistencia ou inconsistencia de referentes sindicais alternativos nos que participar.

Entre eses homes e mulleres atópanse un bo número de cadros sindicais do PCPE que batallan, no seu traballo cotián entre a clase obreira por defender os principios de alumaron o nacemento dos CC.OO, loitando pola democratización do sindicato e por devolver ás masas traballadoras o protagonismo que lles corresponde.

No proceso do 9º Congreso Confederal alzáronse voces esixindo un cambio radical nas posicións conciliadoras e entreguistas practicadas pola burocracia dirixente representada polo seu máximo responsable, Fidalgo.

O Comité Central do PCPE saúda e apoia aos seus militantes en CC.OO quen están a dar unha lección de honradez e compromiso coa nosa Clase, á vez que tendemos a nosa man a eses compañeiros e compañeiras que traballan na mesma dirección, facendo o que estea na nosa man para provocar un profundo cambio na política do sindicato.

Da mesma maneira afirmamos que ningún cadro sindical do PCPE participará de intrigas nin tacticismos para repartirse postos, cargos ou liberacións a cambio de conseguir os nosos votos. Nada máis alleo que iso á nosa cultura militante e á nosa traxectoria no seo do movemento obreiro.

O C.C. do PCPE fai un chamamento aos seus militantes en CC.OO para intensificar o noso traballo, no que resta de proceso congresual, na liña de promover resolucións tendentes a situar claramente a este sindicato fronte ás pretensións do capital de facer pagar a crise á clase obreira, en defensa da seguridade e saúde de traballadoras e traballadores e en contra da normativa europea das 65 horas.

O C.C. do PCPE está convencido de que eses miles de militantes de base de CC.OO que defenden e practican o sindicalismo de clase e outros tantos que o fan desde outras opcións sindicais son o punto de partida e a base material do proceso de reconstrución do sindicalismo de clase que con urxencia necesitan os traballadores e traballadoras dos pobos de España.


POR UNHAS CC.OO DE CLASE, ABAIXO A BUROCRACIA SINDICAL !

FIDALGO VAITE XA !

Pola reconstrución do sindicalismo de Clase, sociopolítico, asembleario e democrático


PARTIDO COMUNISTA DOS POBOS DE ESPAÑA

COMITÉ CENTRAL