ASINA E DIFUNDE: NON AO XUIZO CONTRA TRES MILITANTES COMUNISTAS

http://www.pcpe.es/formulario2010/index.php ------------------------------------------------------- detailpage

sábado, 11 de outubro de 2008

10 PREGUNTAS SOBRE A CRISE


10 preguntas sobre a crise
MICHEL COLLON

1. Subprimes ? O punto de partida é unha verdadeira estafa xa que os bancos occidentais gañaron unha enorme cantidade de diñeiro á conta dos fogares estadounidenses, dicíndose que se non eran capaces de pagar, quitaríanlles as súas casas por catro moedas.

2. é só unha crise bancaria? Non, en absoluto. Trátase dunha verdadeira crise económica que comezou no sector bancario, pero cuxas causas son moito máis profundas. En realidade, toda a economía dos Estados Unidos vive a crédito desde fai 30 anos. As empresas endebédanse por encima das súas posibilidades, o Estado endebédase tamén por encima das súas posibilidades (para facer a guerra) e impulsouse sistematicamente aos cidadáns a endebedarse, a única maneira de manter, artificialmente, un crecemento económico.

3. A verdadeira causa? Por suposto, os medios de comunicación tradicionais non nos din nada. E con todo, as subprimes non son máis que a punta do iceberg, a manifestación máis espectacular dunha crise de superproducción que golpea aos Estados Unidos, pero tamén aos países occidentais. Se o obxectivo final dunha multinacional consiste en despedir a traballadores en masa para facer o mesmo traballo con menos persoas, se ademais báixanse os salarios por todos os medios e coa axuda dos gobernos cómplices, A quen van venderlles os capitalistas as súas mercadorías? Non pararon de empobrecer aos seus clientes!

4 é só unha crise da que sobreporse? A historia demostra que o capitalismo foi sempre dunha crise a outra con, de cando en vez, unha boa guerra para saír dela (eliminando aos seus rivais, empresas, infraestruturas, o que permite un bo reimpulso económico). En realidade, as crises son tamén un período que aproveitan os grandes para eliminar ou absorber aos máis débiles. é o que ocorre agora no sector bancario estadounidense, ou no caso de BNP que se traga a Fortis (e todo isto non fixo máis que empezar). Pero, se a crise reforza a concentración de capital en mans dun número aínda máis pequeno de multinacionais, cal será a consecuencia? Estes super-grupos terán aínda máis medios de eliminar ou empobrecer a man de obra e así converterse nunha competencia aínda máis forte. Estamos outra vez na casa de saída.

5. Un capitalismo sobre bases éticas? Fai cento cincuenta anos que nolo prometen. Mesmo Bush e Sarkozy fixérono. Pero en realidade, é tan imposible como un tigre vexetariano. E é que o capitalismo se apoia en tres principios: 1. A propiedade privada dos grandes medios de produción e de financiamento. Non é a xente a que decide, senón as multinacionais. 2. A competitividade: gañar a guerra económica, é dicir, eliminar á competencia. 3. O máximo beneficio: para gañar esta batalla non basta con ter uns beneficios normais ou razoables, senón unha taxa de beneficios que permita distanciar ás empresas da competencia. O capitalismo non é senón a lei da selva, como xa escribía Karl Marx: "Ao capital arrepíalle a ausencia de beneficio. Cando sente un beneficio razoable, se enorgullece. Ao 20%, entusiásmase. Ao 50% é temerario. Ao 100% arrasa todas as leis humanas e ao 300%, non se detén ante ningún crime."

6. Salvar aos bancos? Por suposto, hai que protexer aos clientes dos bancos. Pero en realidade, o que o Estado está a facer é protexer aos ricos e nacionalizar as perdas. Por exemplo, o estado Belga non tiña 100 millóns de euros para axudar á xente a manter o seu poder adquisitivo, pero para salvar aos bancos, atopou 5.000 millóns en dúas horas. Miles de millóns que nós teremos que rembolsar. O irónico é que Dexia era un Banco Público e que Fortis tragouse un banco público que funcionaba moi ben. Grazas a iso, os seus dirixentes fixeron negocios durante vinte anos. E agora que a cousa non funciona, pídeselle a estes dirixentes que paguen os pratos rotos co diñeiro que estiveron gañando e que se gardaron? Non, pídesenos que paguemos nós.

7. Os medios de comunicación? Lonxe de explicarnos todo isto, fixan a súa atención en asuntos secundarios. Dinnos que haberá que buscar os erros, aos responsables, combater os excesos e bla, bla, bla. Con todo, non se trata de tal ou tal erro, senón do sistema. Esta crise era inevitable. As empresas que se están derrubando, son as máis débiles ou as que peor sorte tiveron. As que sobrevivan, terán aínda máis poder sobre a economía e sobre as nosas vidas.

8. O neoliberalismo ? A crise non foi provocada senón acelerada pola moda neoliberal dos últimos vinte anos. Os países ricos tentaron impor este neoliberalismo en todo o terceiro mundo. En América Latina, como acabo de estudar durante a preparación do meu libro Os 7 pecados de Hugo Chávez, o neoliberalismo sumiu a millóns de persoas na miseria. Pero ao home que lanzou o sinal da resistencia, o home que demostrou que se podía resistir ao Banco Mundial, ao FMI e ás multinacionais, o home que ensinou que había que darlle as costas ao neoliberalismo para reducir a pobreza, este home, Hugo Chávez, non deixa de ser diabolizado a golpe de mentira mediática e de difamación infundada. Por que?

9. O terceiro mundo ? Só se nos fala das consecuencias da crise no Norte. En realidade, todo o terceiro mundo sufrirá gravemente por mor da recesión económica e da baixada de prezos das materias primas que provocará a crise.

10. A alternativa ? En 1989, un famoso autor estadounidense, Francis Fukuyama, anunciábanos o Fin da Historia : o capitalismo triunfara para sempre, dicíanos. Non fixo falta moito tempo para que os vencedores se estrelasen. A humanidade necesita verdadeiramente outro tipo de sociedade. O sistema actual fabrica miles de millóns de pobres, afunde na angustia a aqueles que teñen (provisionalmente) a sorte de traballar, multiplica as guerras e arruína os recursos do planeta. Pretender que a humanidade está condenada a vivir baixo a lei da selva, é tomar á xente por imbéciles. Como debería ser unha sociedade máis humana, que ofreza un porvir digno para todos? Este é o debate que temos todos a obriga de lanzar. Sen tabús.

6 octobre 2008